Zus M. was jarig, maar bellen lukte niet, dus stuurde W. haar
later een sms’je.
We waren op tijd op, ons ontbijt stond al weer klaar in de
hal en we aten dit gezeten voor ons erkerraam. Helaas was er van uitzicht geen
sprake.
Grappig, die tak onder dat stopbord! |
Na onze spullen bij elkaar geraapt te hebben, een pakje fris
mee voor onderweg, zwaaide Maire ons uit. De thermometer gaf 10 graden aan.
We begonnen met
wegwerkzaamheden,
vlak voor we Jasper uitreden, maar de wachttijd viel erg mee.
Bij de eerste berggeit van Robson Provincal Park stopten we op de parkeerplaats
voor wat foto’s. Er lag een meertje omgeven door mist, met een fraaie spiegeling.
Een stuk verderop was het Robson PP, waar we tankten en het Visitor Centre
bekeken. De berg Mount Robson lag met top en al helemaal mooi in de zon! Ik had
gelezen dat deze top meestal in de wolken verborgen is, dus dit was een bonus!
Bij de Yellowhead pas kon de klok weer een uur terug van
Mountain Time naar Pacific Time, dat was ook meegenomen.
W. kreeg weer slaap, dus we stopten snel voor een picknick bij
een mooi grasveldje, waar de fluitende grondeekhoorns ons al op wachtten. Ze
bleken stijf als stokstaartjes te kunnen staan en vluchtten bij onraad steeds
hun holletje in.
Later zagen we onderweg, door de mooie omgeving rijdend, een
aankondiging van een rivier safari met beren, leek me wel leuk, maar hier
hadden we echt geen tijd voor.
We kwamen mooi op tijd, om twee uur, in Clearwater aan en konden
meteen terecht in Rose Garden B&B, waar we door een totaal ander vrouwmens werden
ontvangen dan Maire. Evengoed
verwelkomend hoor! We hadden de Master bedroom met ensuite gereserveerd,
ook al een totaal andere ruimte dan de eerdere kamers die we hadden. Ik begin
het steeds leuker te vinden, slapen in een B&B.
Rose Garden B&B |
Na onze rust te hebben genomen stapten we eerst het Visitor
Centre in, om snel daarna een gedeelte van Well's Gray PP te gaan verkennen.
Er was niet heel veel tijd, maar genoeg om drie watervallen te
bekijken. Bij de tweede, Dawson Falls, ook wel Little Niagra genoemd, nam ik
mijn statief mee om eens lange sluitertijden uit te proberen met mijn speciale
ND-filter. We spraken hier met een jong stelletje uit Duitsland, hij
fotografeerde het liefst dit soort watermassa’s. We vertelden hem dat hij dan
toch echt eens naar de grote Niagra Falls moest gaan. Van iemand anders kreeg
ik de tip om hier ’s morgens terug te komen, omdat in tegenstelling tot bij andere
watervallen het licht dan het beste was!
Dawson Falls |
De laatste waterval waar we nog tijd voor hadden was de
Helmcken Fall, waar we op de juiste tijd aankwamen om de regenboog in het water
te kunnen zien. Ik kan me indenken dat dit park helemaal prachtig moet zijn als
je er genoeg tijd voor uittrekt en er kunt wandelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten